zaterdag 3 februari 2007

lani's operatie en een nieuw bed!!

Zo donderdag was het dan zover, Lani moest geopereerd worden. Om 10 uur stonden we bij de dierenarts. Lani vindt het geen probleem om naar de dierenarts te gaan, ze vindt het prima en loopt er kwispelend binnen. Ze ruikt natuurlijk al die andere honden en katten geurtjes en dat vindt ze erg interesant. Bij binnenkomst moest ik haar op de tafel zetten en kreeg ze een spuitje in haar bil, wist ik veel dat dit de verdoving was, ik moest haar weer op de grond zetten en Lani dacht hey, die deur is open laat ik eens kijken wat daar te doen is. De dierenarts vroeg of ik nog even in de wachtkamer wilde gaan zitten met Lani omdat ze zich anders zo verlaten zou voelen. ik had effe wat ?????? maar op het moment dat ik met Lani naar de wachtkamer wilde lopen begreep ik het, Lani wankelde en hinkte met haar achter poten, ze wilde wel lopen maar het lukte haar maar niet. Bijna in de wachtkamer aangekomen, zakte ze door haar voorpootjes en kon ze haar kopje niet omhoog houden. Het was echt heeeel zielig om te zien. De dierenarts zette haar bij mij op schoot en met alle energie die ze nog had probeerde ze haar straatje te laten kwispelen. Niet veel later viel ook het staartje neer. Ze zuchte en kreunde wat, maar de dierenarts pakte haar over, ze was echt onder zeil! Drie uur later mocht ik haar weer op halen, dus om 1 uur stond ik weer bij de dierenarts. Ze moest nog wakker worden, ik kon haar zien liggen vanuit de spreekkamer, ze kwam met haar kopje omhoog maar haar oren hingen naast haar kopje, het was net een gremlin!! Ze kon maar moeilijk op haar benen staan en bibberde van de kou. Ze kreeg wat ontstekingsremmers mee omdat ze nog steeds een flinke ontsteking in haar baarmoeder had zitten bleek tijdens de operatie dus de baarmoeder was er vanaf de baarmoeder mond uitgehaald. Hierdoor was er ook wat pus op haar lijfje terecht gekomen maar alles was verder goed verlopen. Haar baarmoeder had de afmeting van een mannenduim moeten zijn, maar hij was net zo groot als twee mannenduimen in die in een V staan. Maar goed dat we haar hebben laten sterrilisteren. Pijnstillers was niet nodig dacht de dierenarts, maar voor de zekerheid wel een kap mee mocht ze gaan likken. Nou ze liep met veel moeite mee naar de auto. In de auto veel piepen en kreunen, ze wilde er eigenlijk niet uit komen toen we thuis waren. Heel langzaam liep ze mee naar binnen en nadat we eindelijk op de gallerij aangekomen waren, bleef ze liggen ze wilde/kon niet meer verder.


Ik heb haar voorzichtig binnen gezet, maar nadat ze uit de gang kwam lopen was het weer niets, zo zielig omdat te zien, ze voelde zich ZO ongelukkig. Ook had ze moeite met het lopen met haar achterpootjes. Kiah vond het maar raar en hield haar goed in de gaten.

Heb een heerlijk nestje voor haar gemaakt op haar kussen met haar slaapzak. Ook een kruik met warm water gevult en vervolgens heb ik wel een uur bij haar op de grond gezeten, want ze was echt ontdaan. Maar ook Kiah vond het zielig en week niet van haar zij!




Ze heeft veel geslapen en eigenlijk niet aan haar wond gezeten. De volgende ochtend zo rond 6 uur hoorde ik haar wel steeds likken dus John en ik met veel moeite haar de kap om gedaan. Nou dat was helemaal zielig om aan te zien. Ze wist niet wat ze er mee moest. De kap leek veel te zwaar voor haar, dus het randje kwam steeds op de grond, waardoor ze ook niet verder kon lopen. Het leek erop dat dat steeds vast kwam te zitten met haar kap en dan stond ze weer midden in de kamer stil. Omdat ze echt doodongelukkig werd van de kap heb ik hem na een paar uur maar weer afgedaan. Contstand bij haar geweest zodat ze niet aan het likken kon gaan.

Ze kon ook weer wat beter eten en drinken toen de kap af was en liet me zelf een foto van haar woend maken. Het is een groter wondje dan normaal maar ja er is ook een hele baarmoeder doorheen gegaan die ook nog eens flink opgezet was. Het gelige wat je op de foto ziet is dus de pus die uit de baarmoeder kwam en het zilvere is geloof ik ter ontsmetting van de wond.

Gisteren ging het al een stuk beter met haar en vandaag zit er al weer echt leven in. We verwennen er natuurlijk nog wel een beetje want het is toch niet niets zo'n operatie, als je net 9 maanden oud bent. Hoewel als je er vanuit gaat dat 1 honden jaar gelijk staat aan 7 mensen jaren, kom je nog maar op 4 jaar en 3 maanden. Goh en dan al je baarmoeder eruit!!!

Had ik al gezegt dat John en ik van de week even naar de Ikea gingen om vast te kijken naar een nieuw bed. We willen al langer een nieuw bed, nieuwe bodem en matrassen, maar goed daar moeten dan ook wel centjes voor zijn. Maar we gingen alleen even kijken, uhm.... dat kijken werd dus meteen kopen. We kochten alleen de ombouw want we zouden zolang de bodem en de matrassen nemen die uit mama's bed kwamen toen ze het waterbed kochten. Nou naar die bodems zijn we 3 dagen opzoek geweest, mooit niets te vinden in de garage van oma. Spontaan verdwenen, toch best raar. Dus moesten we toch weer opzoek naar bodems. Mama had op marktplaats een paar hele mooie gezien. Dus zouden wij daar ook even kijken. Op een of andere rare manier kregen wij 40 advertenties meer te zien met dezelfde zoekopdracht, waardoor het nog een heel gedoe was voor we de juiste advertentie gevonden hadden. Nou ze werden goed gekeurd en vanmorgen heeft John dan ook de adverteerder gebeld. Om half 10 zaten wij in de auto naar papa want tja twee lattenbodems van 90x200 gaan niet zo makkelijk in een opel corsa. Papa moest mee met de vito. Even op en neer naar Raamsdonkveer. Eenmaal daar werd er niet open gedaan, mooi lullig dachten we nog. Vanmorgen aan de telefoon gehad, dat vrouwtje had nog gemailt met de route beschrijving en dan nu niet thuis zijn. Wij maar blijven bellen, bleek ze toch thuis maar ze lag boven te slapen om dat haar zoontje (baby) zo vroeg wakker was geworden vanmorgen. pff gelukkig anders hadden we mooi een uur voor niets heen gereden en konden we ook nog eens een uur terug zonder bedbodem. Maar gelukkig het zijn twee mooie handverstelbare bodems! Thuis aangekomen eerst weer mee terug naar papa want daar stond onze auto natuurlijk, gelijk maar boodschappen gedaan en thuis het bed in elkaar gezet. Wat een heerlijk bed!!! We hebben het natuurlijk meteen uitgetest....... Ik ga nu ook lekker in bed tv kijken, hoofdsteuntje omhoog, glaasje drinken erbij, heerlijk wat een ruimte zal ik vannacht hebben.



baci Patricia

5 opmerkingen:

Unknown zei

Hoi hoi,

Wat zielig allemaal zeg voor Lani!!! Hopelijk is ze snel weer de oude!

En jullie bed.... Wat zullen jullie lekker slapen vanacht (alhoewel, misschien ook wel wennen... Toen ik mijn nieuwe bed had heb ik de eerste week bijna niet geslapen omdat ik zo moest wennen...)
Hopelijk slapen jullie vanacht meteen heerlijk!

Ik kom snel een keertje naar jullie bed kijken!

Fijn weekend!

Liefs xxx Lieke

Unknown zei

Ohja nog even iets..
Niet alle foto's worden geopend en aangezien ik erg nieuwsgierig ben ;)

Tis maar dat je het weet!

xxx Lieke

Anoniem zei

Hoi Patricia,
leuke blog. Proficiat met je nieuwe baan. En inderdaad wat is Lani zielig. Haylie is vorige week gesteriliseerd, maar schijnbaar hebben katten daar minder last van. Zij in ieder geval niet. Verwen haar maar lekker, voor je het weet is ze weer de oude.
Groetjes Doret

Anoniem zei

Hoi Patricia,

Zielig he, zo'n hulpeloos hondje!
Fubar was ook zo jong en wilde na de operatie niets van ons weten... is toch nog goed gekomen, ze wordt dit jaar 13! :-)

Wat een leuk bed... Wij hebben er net zo een!!! Zag er erg bekend uit!

Groetjes, Jolanda

broertje zei

he zusie mooi bed zeg denk zal maar een keer kijken en wa achterlaten anders krijg ik weer comentaar doei groetjes mij